Sydney-Narrabeen 19-12 / 23-12

19 december 2008 - Sydney, Australië

Sydney-Narrabeen 19-12 / 23-12

Ja ja dit is en blijft onze eindbestemming, want zoals je wellicht gelezen hebt is er weinig keus qua campingspots. Ach het is hier best gezellig, Frederique voelt zich hier al aardig thuis en kan bij ieder camper wel een ander speeltuigje vinden/afpakken. Want dat doet ze! Ze heeft al op verschillende fietsjes gezeten tot zelfs een gemotoriseerde barbie quat waarvan ze - naar wij denken - de accu heeft leeg gereden hihi. Het is ook leuk te zien dat ze steeds verder in dr eentje durft de camping te verkennen. Ze gaat zelfs achter de eenden aan die hier rond waggelen en gromt dan als een jonge beer om ze te verjagen. Erg lachu.

Na een dagje strand zijn we op de 19e nog een dagje Sydney stad gaan doen. Althans... een half dagje want het openbaar vervoer zit hier volgens mij al aan de kerstpunch. Die komen gewoon niet opdagen en daardoor hebben wij twee uur vertraging opgelopen. Het is ons op een ander opstapplaats (15 min lopen) dan toch gelukt een ander busje te pakken. Je kunt je de ergernissen wel voorstellen, al waren die snel voorbij toen we eindelijk in de bus zaten. Dit keer zijn we rechtstreeks met de bus gegaan ipv met de boot, dit scheelt 45min. het mist daardoor uiteraard wel z'n charme. Maar efficiëntie is hier geboden. In de bus was het weer gezellig en hebben druk gekletst met Aussies dus de reis ging rap.
In DownTown zijn we even in the Victoria building geweest om de glorie van het Engelse rijk nog even te voelen. Het is een prachtig statig gebouw tussen alle nieuwbouw torens, als je de gevels bekijkt vergeet je even alle hectiek van verkeer, muzikanten en shoppende mensen rondom.
Ons doel is de hoogte uitkijktoren in en Sydney 360 graden rond bekijken. Fantastisch! Natuurlijk veel plaatjes geschoten. Het is een soort Euromast in het groot. Reinder heeft de city-experience nog gedaan uit werktechnisch oogpunt, geen technisch hoogstandje maar best aardig was zijn commentaar. Anyway de toren gaf een mooi overzicht van de stad.
Daarna zijn we wederom naar LUNA PARK gegaan met het pondje (had Fré nog tegoed) want vandaag is die wel open. We kopen voor ons alle drie een pas voor de mini attracties. Ze vond het schitterend. Achteraf hadden we aan één pas voldoende gehad want Fré is alleen in alle draaimolens, vliegtuigjes, mini reuzenrad en autorails geweest. Reinder heeft nog een pluch gewonnen voor Frederique en daarna hebben we een tafel gereserveerd bij Rittels. - Dit was een tip van een paar Aussies na de toch op Fraser Island, we hadden van hun hiervan een visitekaartje gehad, daarom konden we telefonisch reserveren. Goeie tip! -
Het is een erg gezellig restaurant op loopafstand van Luna Park onder de brug. En dicht bij de Liquaur store. Leuk verhaal is; dat het hier gebruikelijk blijkt te zijn dat restaurants geen drankvergunning krijgen dus staat er op de kaart 'BYO', betekende Bring Your One (drank). Weten wij veel?! Dus moest Juud in de benen, op naar de drankhandel voor een flesje rozé. Was nog best ff een wandeling bergopwaarts maar wij hadden uiteindelijk een wijntje bij het eten. Én mazzel achteraf want we hadden de laatste vrije tafel gereserveerd. Zaten wij daar tussen alle op sjiek geklede Aussies die hier op vrijdagavond dineren (met drank onder de arm haha). Wij waren wat under dressed maar hadden des temeer lol. Het was gezellig.
In het restaurant wisten ze ons te vertellen dat we verderop de bus konden pakken naar Narrabeen dus daar gingen we. Beetje lallend. Dat ging snel voorbij want de wandeling was lang en daar aangekomen gingen de bussen en metro's alleen naar DownTown (omweg), daar met moeite een  taxichauffeur bereid gekregen ons naar de dichtstbijzijnde bushalte te brengen. Zet die stomme Chinees ons bij de verkeerde bushalte neer en weg was tie. Na wat gehannes en gevraag bleek 150 meter verderop toch de juiste bushalte te zijn. Moe en blij dat we nu toch onze weg konden vervolgen de eerste de beste bus richting Narrabeen gepakt. 
Frederique hield zich erg goed ondanks haar moeheid, zoals altijd eigenlijk. De schat.

AVONTUUR of... 
In de bus kreeg Reinder zomaar $50 van een man die iets aangeschoten knikkend glimlachte en drie stoelen achter ons ging zitten. ????. Reinder en ik verbouwereerd, wij dachten in alle moeheid dat wij die hadden laten vallen of dat hij ze had gerold en teruggaf? Nou ja laat maar...
Een kwartier later toen de bus nagenoeg leeg was kwam hij naast ons zitten en begon te kletsen en wij vroegen waarom hij ons die $50 gaf? Hij zei dat hij dacht dat wij die wel konden gebruiken??? En of Reinder misschien werk zocht want hij had wel een baantje voor hem. 'Nee' zei Reinder 'ik ben op vakantie ik wil hier niet werken' (nog steeds in de veronderstelling dat die $50 sowieso van ons waren).
Toen werd hij boos en zei luidt 'you are spoiled, I want my money back'! Nadat Reinder ze terug gaf bleef hij nog even dreigend naast ons zitten en verliet toen - god dank -  de bus. Ons verbouwereerd achterlatend.
Vervolgens ging Reinder ff met de buschauffeur napraten, die ons gedurende het maffe gesprek in de gaten hield. Hij zei dat die man zoiets ook bij hem had geprobeerd. Dom om aan te nemen zei de chauffeur, maarja wij waren er heilig van overtuigd dat wij die $50 hadden laten vallen anders hadden we ze zeker nooit aangenomen. Het was hierdoor een heel gekke avond. Thuis Fré op bed gelegd en wij nog steeds verbrauwereerd nakletsend op onze tuinstoelen een wijntje gedronken. Eind goed al goed!

De rest van de dagen zijn we rond de camper gebleven en zijn we op visite gegaan bij Shirley Day. Zij had ons namelijk $50 geleend op onze 1ste reis naar Sydney. Zo kan het natuurlijk ook! Shirley is een alleenstaande oudere dame, gepensioneerd en wonend op een apart gedeelte van de camping in een vast zomerhuisje dat er uitziet als een uitgebouwde caravan. Ze was blij dat we de $50 terug kwamen brengen en pratte honderd uit tijdens een flinke bak koffie op haar waranda. Frederique wist niet waar ze moest kijken, het huisje stond vol beeldjes en toeters en bellen en kerstversiering. Ja, wat wil je met 12 kleinkinderen, alles wordt natuurlijk bewaard. Hier hebben we tenslotte ook een hele zak onaangebroken zaken achtergelaten toen we de 23ste vertrokken.

Reinder heeft nog twee waanzinnige kite sessies gehad en zijn nog een dagje naar Palm Beach gereden om aan de andere zijde hiervan (uit de wind) op het strand te liggen. Wegdromend over een eigen huis op de berg en een bootje onder aan de steiger, een speeltuin links daarvan en een cappuccinootje in de hand op het strand...

WAT EEN FANTASTISCHE VAKANTIE!